Երևան․ Պրոսպեկտ-1980 թ․ աջ կողմում ուսանողական հանրակացարան․ ո՞վ է հիշում այն


Հին Երևանն ասես լի էր իր անչափ հետաքրքիր պատմություններով, որոնք շատ հաճախ կարելի էր ականատեսը լինել մի շարք գեղեցիկ պատմությունների տեսքով։

Շատերն իհարկե հասցրել են իրենց երիտասարդության տարիներին ապրել հենց այդ գեղեցիկ ժամանաակհատվածում և վայելել այն հետաքրքիր ժամանակները, որոնք ուղեկցեկել են իրենց։

Մեր օրերում թերևս մի շարք այլ փոփոխումներ են հասցրել արձանագրվել ոչ միայն մեր քաղաքի արտաքին գեղեցկության հարցում, այլ նաև նրա բնակիչների, որոնք սերնդեսերունդ փոխվում են։

Քաղաքն ասես իր ընդհանուր դիմանկարը երբեք չի կորցրել, քանի որ իր արտաքին հմայքն իսկապես Երևանը կարողացել է պահել անգամ աշխարհի շատ այլ գեղեցիկ քաղաքների կողքին։

Ավելին, այն նաև յուրահատուկ է եղել փոքր լինելով հանդերձ նաև իր ընդհանուր գեղեցկությամբ։ Մեր քաղաքի դիմանկարն ասես հենց այն կոլորիտն է նաև, որը բնորոշ է հային՝ երևանցուն։ Մեկը մյուսին օգնության հասնելու լավագույն քայլն ասես հենց մեզ է հարիր։

Դժվար թե որևէ այլ երկրում նկատելի լինի մարդկային այն գեղեցիկ վերաբերմունքը, որը հենց մեզ է բնորոշ։
Մեկի հոգսով ապրելու և մյուսի ուրախությամբ ուրախանալու լավագույն բնորոշումն ասես հենց մեզ է շնորհված։

Կյանքն  էլ թերևս լավ է նաև իր ժամանակներով։ Կային տարիներ, երբ ուսանողական հանրակացարանում ապրող մարդիկ առավել քան երջանիկ էին քան այժմ։


Понравилась статья? Поделиться с друзьями: