Մեր արեգակնային համակարգն ընդարձակ է եւ բաղկացած է բազմաթիվ մոլորակներից, բնական արբանյակներից, աստղադիտակներից, աստերոիդներից, մոլորակներից: Արեգակնային համակարգի հիմնական գաղափարը առաջարկվել է Նիկոլաուս Կոպեռնիկոսի կողմից (1473-1543), եւ նա նաեւ առաջարկել է, որ արեւը գտնվում է Տիեզերքի կենտրոնում, իսկ մոլորակները շրջվում են շրջանաձեւ ուղեծրերում:
Եկեք բացահայտենք մի քանի կարեւոր փաստեր եւ տեղեկություններ Մարս մոլորակի մասին, որտեղ ապագա տասնամյակների ընթացքում հնարավոր է կյանքը:
Մարսը Մերկոիրիից հետո արեւային համակարգում երկրորդ փոքրագույն մոլորակն է:
Մարսը կոչվում է «կարմիր մոլորակ», քանի որ երկաթի օքսիդի պարունակությունը բարձր է, ինչն այն կարմրացնում է:
Մոլորակը բարակ մթնոլորտ ունի:
Այն նաեւ ունի երկու արբանյակ՝ Ֆոբոս եւ Դիմոս: Այս լուսնյակները փոքր եւ անկանոն ձեւավորված են:
Մարսի միջուկի կազմը դեռ հայտնի չէ գիտնականների համար, եւ հետազոտությունը շարունակվում է: Այս պահին պարզ չէ, արդյոք մոլորակի միջուկը ամուր է, հեղուկ կամ բաղկացած է երկու տարբեր շերտերից: Ակնկալվում է, որ Մարսի միջուկի առավելագույն ճնշումը կլինի 400.000 անգամ ավել, քան Երկրի մթնոլորտի ճնշումը ծովի մակարդակից:
Խտություն. Եթե համեմատենք Մարսի խտությունը Երկրի խտության հետ, դա 100 անգամ պակաս կլինի:
Մարսը մակերեսին ցածր մթնոլորտային ճնշում ունի, դրա պատճառն այն է, որ հեղուկ երկար չի կարող գոյություն ունենալ իր մակերեսի վրա:
Իր հսկայական զանգվածի պատճառով Յուպիտերը որոշ փոփոխություններ է կատարում Մարսի ուղեծրի մեջ:
Մարսի եւ Երկրի ուղեծիրը նույնպես նույն հարթությունում չէ: Երկու հարեւան մոլորակների ուղեծրերի միջեւ նկատվում է մի քանի աստիճանի թեքություն:
Մարսի բեւեռային շրջաններում բավականաչափ սառույց կա: Եթե իր հարավային բեւեռի սառույցը հալվի, արդյունքում ջուրը բավարար կլինի մոլորակի ամբողջ մակերեւույթը ծածկելու համար, 11 մ խորության վրա:
Մարսը, բացի Երկրից, միակ այլ մոլորակն է, որն ունի բեւեռային սառույցներ: Նրա հյուսիսային հատվածը կոչվում է Planum Boreum, իսկ հարավայինը՝ կոչվում է Planum Australe:
