Կյանքի փիլիսոփայոթյան վերաբերյալ բազմաթիվ պատմոթյոններ կան, որոնք օգնում են ճիշտ հասկանալ ու ընդունել կյանքը։ Ահա նման մի պատմոթյուն էլ ցանկանում ենք ներկայացնել ձեզ, որը հետաքրքիր ձևով է մեկնաբանված։
Մի երիտասարդ կին հորը պատմում է, թե որքան է հոգնել ամեն բանից․ աշխատավայր, անձնական կյանք, ամենուր խնդիրներ են, որոնցից այդպես էլ ազատվել չի ստացվում։ Հայրը խոստանոււմ է ցույց տալ խնդրների լուծման ճանապարհը։
Նա կրակին ջրով լի 3 տարա է դնում և գազարը, ձուն և սուրճը դնում է տարայում։ Րոպեներ անց հայրն անջատում է կրակը, ապա հարցնում դստերը, թե ի՞նչ պատահեց դրանց հետ։ «Դե գազարը, հավկիթը եփվեցին, իսկ սուրճը լուծվեց»,– պատասխանեց աղջիկը։ Հայրը գլխով համաձայնության շարժում կատարեց։ Ապա հավելեց, որ գազարը ենթարկվել է տաք ջրին է և փափկել, իսկ հավկիթը հակառակը՝ ենթարկվել է, բայց պնդացել է։
Նրանք արտաքուստ նույնն են, բայց ներքուստ՝ փոփոխված։ Նույնն էլ մարդկանց հետ է կատարվում. ուժեղները կարող են թուլանալ, այն դեպքում, երբ թույլերը միայն պնդանում են, ուժեղանում։ Իսկ սուրճն անչափ հետաքրքիր է․ այն լուծվել է միջավայրում և փոխել այն։ Սուրճը ջրից ստացել է բուրավետ ըմպելիք։
Եվ, այո՛, որոշ մարդիկ կարող են փոխել հանգամանքները և դրանք վերածել նոր բանի՝ օգուտ և գիտելիքներ քաղելով։ Ինչպիսին դառնալ բարդ իրավիճակում՝ յուրաքանչյուրս կարող ենք ընտրություն կատարել։
