Կոմպոզիտոր Լիանա Անդրեասյան․ նոյեմբերի 9ին արթնացանք կանտուզիայի նման, արթնացանք դավաճանված Հայաստանում։ Ամպագորգոռ բառերով եկեն ու բան չարեցին։ Հիշենք ինչ արեց կԳՍՄՆ-ն, կամ սոցապ նախարարն․․․սա քանդելու պրոյեկտ էր։ Բուծեցին տոննաներով ֆեյկերի։
Մտցրեցին Լազարոթի չգիտեմ ինչ կոնվենցիաներ։ Իրենք իմիտացիա արեցին կռվի, որ հանձնեն, էնպես անեն զոհեր լինեն, որ ասենք տեսեք էդպես էր։ Գահավիժում ենք, էլ չգիտենք ուր։ Էնպիսի տպավորություն է, որ բան չի եղել, էդ մարդը ապրում է, ղեկավարում է։ Բա մտավորականությու՞նը։
Օրինակ, կոնսերվատորիայում կան դասախոսներ, որոնք միացան մեր հայտարարությանը, որով դատապարտում են վարչապետին, բայց մնացյալ կոլեգաները, որոնք անտարբեր էին, կամ մերժել էին անձնական շահից։
Եթե ձայն չեն հանում, ուրեմն համաձայն են։ Ռեկտորը՝ Սոնա Հովհաննիսյանը Ն․Փ․-ի նշանակած անձ է, ինքը չմիացավ, իր մեջ չինովնիկը հաղթեց մտավորականին։ Ասեց չքաղաքականացնել բուհը, բայց սա դրա ժամանակը չի, սա սովորական հարց չէ։
