Դավիթ Հակոբյան․ Մի հանճարեղ պատմություն․․․


Դ․ Հակոբյան․ Ս․ Սարգսյանն գրել էր՝ մենք պատրաստ ենք ներել Թուրքերին, բայց իրանք ներվելու պատրա՞ստ են։ 18թվին մենք հասկացանք, որ կամ պիտի ապրենք կամ վերանանք, բայց ստացանք 64կմ տարածք։

Բայց իմաստնության չունեցանք պահելու դա։ Մենք շատ արագ միֆ ենք հորինում ու հետո տառապում ենք էդ միֆի ձեռքը։Մի հանճարեղ պատմություն կա։ Դևը ամերիկացիներին ու հային է  բռնում, ասում է կա փրկության ձը։

Կամ ուտում եք երկու արկղ սոխ կամ 500դոլար։ Ամերիկացին միանգամից տալիս է այդ 500ը։Հայը կեսը ուտում է, տեսնում է չի կարողանում հանում է այդ 500ը տալիս է։ Ես վայրկյան անգամ չեմ կասկածել, որ մեր զինվորներինը չէ պարտությունը։

Իհարկե գլուխներները կախվել է, բայց ներուժը մնացել է, չի եղել ղեկավարում։Հիմա ես էնպիսի հոգևիճակում եմ, որ անալիզ անել չեմ կարող, բայց միլիոնավոր հարցեր ունեմ։ Ով բարձր գոռաց, փաստորեն նա ճիշտ է։


Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
error: Content is protected !!