Հինգերորդ դարի հայ պատմիչների վկայությունները քրիստոնեության ընդունման և հետագա ընթացքի մասին բավականին ուշագրավ են:
Երբ Ագաթանգեղոսն ու մյուսները գրել են, թե անհավատները եկեղեցիներուն խրախճանքներ էին կազմակերպվում ու հենց այնտեղ էլ պատժվում Աստծո կողմից, ոմանք այդ իրողություններին թերահավատորեն էին վերաբերվում՝ երևույթը գրոտեսկային համարելով:
Սակայն կյանքը ցույց է տալիս, որ ժամանակակից աշխարհում ևս այսօրինակ դեպքեր են գրանցվում: Մեծ ցավով քրիստոնեական աշխարհն ընդունեց այն փաստը, որ Թուրքիայում գտնվող քրիստոնեական ամենից հայտնի ու շքեղ տաճարը՝ Սուրբ Սոֆիան, երկրի ղեկավարության որոշմամբ դառնալու է մզկիթ:
Օգոստոսի երկուսին տաճարում խիստ խորհրդանշական ու միստիկ մի բան է պատահում: Հոգևորականներից մեկը՝ Օսման Ասլանը, ով շաբաթներ շարունակ հորդորում էր մուսուլմաններին գալ և աղոթել մզկիթի վերափոխված տաճարում, հենց տաճարում, աղոթքի ժամանակ էլ մահանում է:
Որպես մահվան պատճառ է նշվում սրտի կաթվածը: Լուրը հանրայնացվել է դեպքից մի քանի օր անց:
