Նազիկ Ավդալյանը այնքան հարուստ ու հետաքրքիր կենսագրություն ունի,որ կարելի է ֆիլմ նկարել նրա կամքի,նրա հմայքի ու ուժի մասին։ Ասում են սպորտով զբաղվող կանայք կորցնում են կանացիությունը,եթե նայենք մեր հայուհուն,կհասկանանք,որ դա կարծրատիպ է։
Փխրուն ու հմայիչ կին,որը ուժեղ է ոչ միայն ներքուստ այլ նաև ֆիզիկապես։ Սակայն այդ ուժը երբեք չի զրկել նրան այն կանացի հմայքից,գրավչությունից ու նրբությունից։ Նազիկը ապացուցեց,որ չկան սահմանափակումներ կնոջ համար,որ կինը կարող է մնալ կին,բայց նաև ցույց տալ իր ֆիզիկական ուժը՝ ապացուցելով,որ նուրբ է հոգին,բայց ուժեղ են կամքն ու բազուկները։
Ավտովթարից հետո,Նազիկին որևէ մեկը հույս չէր տալիս,որ նա կվերադառնա սպորտ,սակայն ինքը գիտեր,որ դժվարությունները հաղթահարելու համար են ու գնաց իր երազանքի ետևից։ 2016 թվականին վերադառնալով մեծ սպորտ նա դարձավ աշխարհի չեմպիոն։ Մեծ ոգու կամք ու ուժ։ Գերնպատակ ու հաղթանակ։
Այսպես կարելի է բնութագրել Նազիկ Ավդալյանի փառահեղ վերադարձը մեծ սպորտ։ Նազիկը մայր է,ով լիովին վայելում է իր մայրությունը։ Նրա որդին անչափ նման է իրեն։
