Արդեն իսկ շատերն են նկատում, որ մեր սերունդը 2000ների, որի մեծ մասը զոհվեց, անասելի ինտելեկտուալ էին։ Կարծես ընտրյալներին էր ճակատագիրն որոշեց ի պաշտպան հայրենիքի «մատաղ» անել։ Ամեն մի հայրենիքի որդին, մի ուղեղ էր մեծ, մեծ ներունակություն, կամայնություն։
Մայիս Հովսեփյանը իր 18տարիների մեծ մասն ուսմանն էր նվիրել ու մասնակցել էր նունիսկ ՝ «ամենախելացին» նախագծին, որտեղ վարպետորեն էր պատասխանում հատկապես գիտական հարցերին։ Գիտությունն էր նրա ապագան, սակայն զինվորական պարտքն առաջնային եղավ․․․
Գիտության ծարավը Մայիսին ստիպում էր անխոնջ կարդալ ու կարդալ, ուսումնասիրել։ Մայիսի կյանքը ավարտվեց հոկտեմբերի 27ին։ Ամենաանապահով կետում էր, երբ կռիվը սկսեց, սակայն գիտության տղան, մոեկ ամիս մարտնչելով, ցավոք գնաց դեպ անմահների շարքերն։
Ի խոնարհումն Մայիսի ու նրա նման տղերքի սրբացված հիշատակին։Շնորհակալություն մեզ կյանքն նվիրելու, մեզ ապրեցնելու ու մեզ հայրենիքը թողնելու համար։ Լույս շիրիմներիդ, Մայիս և մեր բոլոր տղաներ։
