Հայրենիքի զավակներն անձնվիրաբար կերտեցին հայրենիքի ապագան։ Որպես անվախ քաջեր կանգնեցին դեմ դիմաց մшհի առջև ու չընկրկեցին։ Արյшն գնով պայքարեցին , մոմի նման այրվեցին՝ հանուն մեր, հանուն ապագա սերնդի լուսավորության։
Երախտիքի խոսքերն այնքան էժան են նրանց կերտածի ու սխրանքի առջև։ Միայն արժանի քայլերով կարող ենք բաց ճակատով կանգնել նրանց շիրիմների առաջ։ Կանգնել ու լուռ խոնահվել, քանզի խոսքերն ավելորդ են, նրանց արժեքը գնահատող բառեր ուղղակի չկան։
Լռությունն արդեն իսկ խոսուն է, ականջ ծակող։ Ճանաչենք մեր հերոսներին անուն առ անուն։ Գառնիկ Ռոբերտի Սահակյան։ Ծնվել է 1985 թվականին՝ Կոտայքի մարզի քաղաք Չարենցավանում։ 2012 թվականից ծառայում է զինված ուժերի խաղաղապահ գումարտակում՝ որպես կրտսեր սերժանտ։
Գառնիկը 2013 թվականին մшրտական ծառայություն է կատարել Աֆղանստանում։ Արցախյան պшտերшզմում անմшհացավ Հադրութում հոկտեմբերի 19-ին։ Իր 35 տարեկանը վայելել է ընդամենը 4 օր եւ դարձել հավերժի ճամփորդ։
Մեր խորին ցավակցություններն ենք հղում ընտանիքին և բոլոր հարազատներին։ Անմար մնա հիշատակդ, քաջ հերոս, դու հաղթել ես։
