Իմ ընկերուհին մոռացել էր հեռախոսը անջատել, եւ ես լսեցի այն ամենը, ինչ նա ասում էր իր ընկերուհու հետ: Մի օր իմ ընկերուհու մոտ շատ բան փոխվեց: Ամփոփվել էր իր մեջ, նրա մոտ հայտնվեցին «իր սեփական» գործերըը, ինձանից գաղտնի , որ նա ինչ-որ տեղ էր գնում: Ես չէի նկատում: Սա շարունակվեց երկու շաբաթ: Մի երեկո նա գնաց ընկերուհուն հանդիպելու սրճարանում, մեր տնից ոչ հեռու:
Չգիտես ինչու, նա կրկին խնդրեց ինձ չուղեկցել: Բայց փողոցը մթնեց, եւ որոշ ժամանակ անց որոշեցի նրան կանչել: Մենք կարճ խոսեցինք, ասացի նրան, որ կարոտում եմ նրան, սպասում եմ նրան տանը եւ կարտոֆիլ եմ տապակում մեզ համար:
Ես սեղմեցի հեռախոսի բարձրախոսը, որպեսզի նրա խոսքն ավելի լավ լսեմ, քանի որ տունը շատ աղմկոտ էր:
Բարի գալուստ: Մեկ վայրկյան, երկու … Ես լսեցի նրա ընկերուհու ասածը. «Եվ ե՞րբ ես դու պատրաստվում նրան ասել»: Ես հասկացա, որ իմ ընկերուհին մոռացել է հեռախոսը անջատել, եւ ես կարող եմ լսել նրանց ամբողջ զրույցը:
Ես կարտոֆիլի կրակը անջատեցի: Ինձ մոտ բարձրախոսը դեռ միացած էր: «Ես շարունակեցի կանգնած մնալ՝ հեռախոսը ձեռքիս: Իսկ նա՝ « Դու նրան շատ լավ գիտես, նա կարծես թե արժանավոր մարդ է, նա չպետք է … »:
Արդյունքում, հաջորդ հինգ րոպեները փոխեցին իմ ամբողջ կյանքը: Ես իմացա, որ նա երեխայի է սպասում: Իսկ նա չի համարձակվում ինձ ասել, քանի որ ինձ չի վստահում, որովհետև դեռեւս նրան առաջարկություն չեմ արել:
Անմիջապես հագնվեցի, ես գիտեի, թե որ սրճարանում են նրանք: Ես շատ ուրախացա: Ես գնացի 24-ժամյա ծաղիկների խանութ, գնեցի վարդեր, հետո շտապեցի ոսկերչական խանութ, հետո սրճարան, որտեղ նստած էին:
Դուք պետք է տեսնեիք նրա զարմացած տեսքը, երբ ես մի փունջ տվեցի նրան, տվեցի նաև մատանին և ասացի. «Ես ամեն ինչ գիտեմ, շատ երջանիկ եմ, դու ամուսնանում ես»: Այժմ նա այլեւս իմ ընկերուհին չէ, այլ կինը: Մենք ունենք երկու երեխա, եւ ես ուրախ եմ, որ նա մոռացել էր իր հեռախոսը այդ երեկո, հակառակ դեպքում ես երկար ժամանակ չէի որոշի ընտանիք կազմել:
